نقاب

به دکمه های کیبورد،به خرس قهوه ای رنگم که روی تختم آرام  

خوابیده،و حتی عنکبوت روی دیوار که نحسی 

                                       لحظه ام را یادآور است خیلی غریب میگویم 

                                کاش میتوانستم

                                                   نویسنده شوم. 

اشک در چشمانم را میتوانم حس کنم..نمیخواهم مهندس شوم.. 

مگر زور است.شما را به مقدساتتان قسم بزودی خواهم مرد.. 

بگذارید بنویسم. 

این نقاب بر صورتم آخر مرا رسوا میکند.من تو را دوست میدارم و از او بیزارم 

کاش میشد گفت..کاش میشد