شعر کوه و شعر من

 

   بنفشه ای خوشرنگ 

   دمیده بود در آغوش کوه،از دل سنگ  

به کوه گفتم: 

               شعرت خوش است و تازه و تر 

               وگر درست بخواهی، من از تو شاعرتر 

               که شعرت از دل سنگ است و 

                                                     شعرم از دل تنگ.